۴ حقیقت شریف...
"۴ حقیقتِ شریف" چیست؟
از نظرِ بودا ۴ حقیقتِ اصلی در این عالم وجود دارد که از آنها با عنوانِ ۴ اصلِ رنج هم نام می‌برد. این ۴ اصل بدین صورتند:
۱. زندگی سراسر رنج است.
۲. ریشه و اساسِ تمامِ رنج‌ها، آرزومند بودن و خواهش‌های نفسانی است.
۳. باید با ریشه‌ی رنج‌ها مبارزه کرد و آنها را از بین برد.
۴. مبارزه با این رنج‌ها از طریق ۸ عمل صورت می‌گیرد. و آنها عبارتند از: ایمان درست، نیت درست، گفتار درست، رفتار درست، معاش درست، سعی درست، توجه درست، مراقبه درست
اما اینها مقدمه ای بود برای بحث اصلی!!
بحثِ اصلی تفاوتِ دیدگاهِ بودا با قرآن است. هرچند که در بعضی موارد اندک شباهت‌هایی وجود دارد، اما تفاوت‌ها از این قرارند:
۱. در اصلِ اول، بحثی که بودا مطرح می‌کند، می‌گوید که انسانها از بدوِ تولد تا هنگامِ مرگ در رنج به سر می‌برند در حالیکه در قرآن طبق آیه ۴ سوره‌ی بلد «لقد خلقنا الانسان فی کبد» / ما انسان را در رنج آفریدیم، انسانها از اولِ خلقت در رنج آفریده شدند و این در طبیعت و سرشت آنهاست نه اینکه با تولد شروع شود و با مرگ به اتمام برسد.
در این آیه ۴ تاکید به کار برده شده است. ل + قد + نا + فی ، یعنی بلا‌استثناء همه‌ی انسانها با رنج آفریده شده‌اند. "ال" الانسان هم همه‌ی انسانها را در بر می‌گیرد.
۲. در اصلِ دوم تا حدودی نظراتِ قرآن با بودا هماهنگی دارد اما تفاوتی که با هم دارند اینست که بودا تمامِ امیال را رد می‌کند، اما در دینِ اسلام امیال اگر در جای صحیحِ خود استفاده شود به هیچ وجه منافاتی با درکِ حقیقتِ زندگی ندارد.
«یا ایها الذین امنو لا تحرموا الطیّبات ما احلّ الله لکم و لا تعتدوا انّ الله لا یحبّ المعتدین» / ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید چیزهایی را که خداوند برای شما حلال کرده حرام نشمارید و از حد تجاوز ننمایید، زیرا خداوند متجاوزان از حد را دوست ندارد./ سوره مائده، آیه ۸۷
۳. درباره‌ی اصلِ سوم بودا گفته رنج‌ها را می‌توان از بین برد اما در قرآن طبق آیه‌ای که ذکر شد، سرشتِ انسان با رنج همراه است اما مساله‌ای که در اینجا مطرح است اینست که در قرآن رنج همراه با شادی نام برده شده است. « فان مع العسر یسری/ ان مع العسر یسری » به یقین با سختی آسانی است / مسلّما با سختی آسانی است. / سوره انشراح، آیات ۵ _ ۶
در این جهان همه چیز زوج و ترکیبی آفریده شده است، لذت و رنج هم آمیخته است. در این جهان عُسرِ محض و یُسرِ محض وجود ندارد و هردو مربوط به آخرت هستند. عسرِ محض دوزخ و یسرِ محض بهشت است.
بدنِ انسان حداقل ( تاکید می کنم حداقل ) ۲۰۰ هزار عضو دارد، اگر برای هر عضو ۵ نوع بیماری در نظر بگیریم کلِ بیماری ها ۱۰۰۰۰۰۰ می شود، در حالیکه اگر کمی توجه کنیم شاید هرکدام از ما فقط ۵ درد (جسمی) داشته باشیم و از آنجا که طبقِ نصِ صریح قرآن هر عسر با یک یسر همراه است، هم اکنون تعداد شادی‌هایمان از غصه‌ها و رنج‌هایمان بی‌نهایت بیشتر است، اما ما به دلیلِ ناشکری آن را حس نمی‌کنیم. ( یعنی الان از شدت خوشی باید منفجر بشیم!! )
۴. درباره‌ی مساله‌ی آخر سوال مطرح است که چرا اساساً ساختارِ انسان به گونه‌ای است که باید رنج ببرد؟
بودا برای این سوال پاسخی نداده است اما قرآن پاسخِ آن را بدین صورت بیان کرده است:
« اَیَحسَبُ اَن لَن یَقدِرَ عَلَیهِ اَحَدٌ » آیا او می‌پندارد که هیچکس نمی‌تواند بر او چیره و غالب گردد. / سوره بلد ، آیه ۵
خواسته‌های انسان فقط ۲ حالت دارد، یا اصلا در این دنیا محقق نمی‌شود، یا بعضی از آنها در این دنیا محقق می‌شود ( اصلا حالتِ سوم به این معنا که کلِ خواسته‌ها در این دنیا محقق شود وجود ندارد. ) نتیجه‌ی این ۲ حالت اینست که چون خواسته‌ها محقق نمی‌شود رنج به وجود می‌آید.
اما طبقِ آیه ۵ سوره‌ی بلد اراده‌ای فوقِ اراده‌ی عالم وجود دارد که اجازه‌ی تخلف (خلاف جریان طبیعی) را نمی‌دهد. چون نتیجه‌ی برآورده شدنِ خواسته‌های تمامیِ انسان‌های روی زمین برابر با نابودیِ زمین است. زیرا خواسته‌ی هر فرد با دیگری مغایرت دارد و برآورده شدنِ خواسته‌ی یک شخص در تضاد با برآورده شدنِ خواسته‌ی شخص دیگر است. به همین خاطر خواسته‌ی انسانها با تدبیرِ خداوند متفاوت است. لذا همه چیزِ عالم منسجم است و هستی بر اساسِ تدبیرِ خداست نه خواستِ انسانها...
سلام
خیلی درسته بنظرم
توصیه میکنم در این ارتباط البته اگر خواستید حتما درسایت بیان معنوی، فایلهای صوتی چگونه آسوده تر زندگی کنیم رو گوش کنید