دزدیِ قانون!!
بعضی هارو می بینی که به نونِ شب محتاجن اما بازم صورتشون رو با سیلی سرخ نگه میدارن و سعی میکنن عزت و آبروی خودشون رو حفظ کنن و دستِ نیاز به سمتِ کسی دراز نکنن...
اما یه وقت می بینی یکی به اسمِ احتیاج، ترحمِ مردم رو به جون میخره تا بتونه پولِ وسایلِ آرایشی مارک یا خرجِ عملِ زیبایی بینی رو برای خودش جور کنه...!!
بعد وقتی به ملت میگی این شخص نیازِ مالی نداره و فقط صرفِ جلبِ توجه و خودنمایی میاد بعضی اجناس رو میفروشه، بهت میگن دزدی که نمیکنه، داره پولِ حلال در میاره!!
همینکه قانونِ یه مکانِ عمومی یا وسیله ی نقلیه ی عمومی زیرِ پا گذاشته بشه و بهش احترام گذاشته نشه، میشه دزدی!!
میشه دزدیِ قانون...
میشه دزدیِ احترام گذاشتن به شعور و شخصیتِ یه ملت...
اگه خروار خروار هم قانون نوشته بشه ولی مهم ترین مجریانِ قانون که مردم هستن رعایت نکنن، قانون به هیچ دردی نمی خوره!!
کمکِ مالی کردن به همه ی نیازمندا (منظورم نیازمندِ واقعی هستش) طبقِ دستورِ قرآن واجب نیست...
به تکدی گری و تکدی صفتیِ عده ای دامن نزنیم به اسمِ اینکه محتاجن!!
اونوقت اگر از احساساتمون سوء استفاده کنن نسبت به همه بدبین میشیم!
«و اما تعرضن عنهم ابتغاء رحمه من ربک ترجوها فقل لهم قولا میسورا»
و هرگاه ( خواستی ) از مستمندان روی برتابی، انتظارِ رحمت و نعمتِ پروردگارت را داشته باش تا (در قبالِ آنها) توانایی یابی و به آنها کمک کنی، پس با گفتارِ نرم و آمیخته با لطف با آنها سخن بگو. / سوره اسراء، آیه 28
سوته دلان نوشت:
مهربان خدای من...
میدانم که تا آسمان راهی نیست ولی تا آسمانی شدن راه بسیار است...
این دست های خالی به سوی تو بلند می شود...
ما بی سلیقه ایم، طلب آب و نان می کنیم...
تو خود ای خزانه دارِ بخشش ها...
بهترین هارا برایمان مقدر کن...
«والسلام علی من التبع الهدی»
:)
من منظور ِ آیه رو درست متوجه نشدم متاسفانه.