شبِ آرزوها؟؟!!
«بسم‌‌الله الرحمن الرحیم»
وسطِ این همه کرونا و شایعه و خبرِ کذب و صحیح و توطئه و سیاسی‌کاری و کم‌کاری و احتکار و همّتِ خودجوشِ مردم و خدمتِ مضاعف و بی‌منّتِ دکتران و پرستاران و ان‌شاءالله سلامتیِ همه‌ی مردم، مخصوصاً مبتلایان به کرونا، از لیله‌الرغائب که غافل نشدین؟!
حضرت آیت‌الله العظمی جوادی آملی در یکی از جلساتِ درسِ اخلاقِ خود، لیلةالرغائب را شبِ رغبت‌ها برشمردند و بیان داشتند:
امیدواریم که در لیلةالرغائب، رغبتِ ما با رهبتِ ما هماهنگ باشد. هم از قهر و جلالِ خدا راهب باشیم، هم به مِهر و جمالِ خدا راغب باشیم؛ رغبت یعنی میل نه آرزو.
ایشان ادامه دادند:
لیلةالرغائب به معنای شبِ آرزوها نیست، بلکه شبِ رغبت‌ها و گرایش‌ها و مجذوب‌شدن‌هاست لذا آن انجذاب و گرایش و میل و شوق را می‌گویند رغبت، در برابر رهبت.
خدای سبحان جنّاتی دارد که ما را به آنها ترغیب کرده و برای روحِ ما هم بهشتی دارد که ما را به آن هم ترغیب کرده است.
در بخشِ پایانی سوره‌ی مبارکه‌ی «قمر» چنین آمده ﴿إنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنّاتٍ وَنَهَرٍ ٭ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ﴾
یعنی مردانِ باتقوا بهشتی دارند همین (جَنَّاتٌ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ﴾
جنّتِ جسم و بدن است و لذایذِ مادی که در آن نهرِ عسل جاری است، نهرِ آب جاری است، نهرِ شیر جاری است، نهرِ خمر جاری است. این انهارِ چهارگانه در این بهشت هست.
اما یک بهشتِ دیگری دارد که آن برای روحِ ماست و این را با واو عطف، بیان نکرده بلکه فرمود: ﴿إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ ٭ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ﴾ نه «و فی»
﴿فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ﴾ آن جنّت برای روحِ ماست برای جانِ ماست که نزدِ خدا قرار بگیریم.
«والسلام علی من اتبع الهدی»
:)