منِ درون!!
به گمانم یکی از نعمت هایی که خدا به خیلی یا شاید بیشترِ مردم عطا کرده، ندادنِ چشمِ برزخی هستش...!!
یعنی همینکه میدونی وقتی از کنارِ مردم یا بستگانت رد میشی ولی تو رو به چشمِ مار و عقرب و میمون و سگ و خوک و هزاران چیِ دیگه نمیبینن یعنی نعمت...
یعنی اگر روزی هزار بار هم به درگاه خدا شکر کنی بازم کمه...
اما بعضی چیزا نیازی به چشمِ برزخی نداره...
یعنی یه قاعده و قانونِ کلی هستش که خودِ خداوند فرموده اگر خلافِ این صورت بگیره نتیجه ش چی میشه!!
اینکه ببینی افراد حتی به شوخی و خنده در انظارِ عمومی سرِ ربا و اسکُنت گرفتن از هم بحث میکنن یک فاجعه س!!
و اینکه بدونی خودِ خداوند فرموده اگر شخصی از ربا استفاده کنه گویا شیطان اون رو لمس کرده نیازی به داشتنِ چشمِ برزخی نداره!!
«الذین یاکلون الربا لایقومون الا کما یقوم الذی یتخبطه الشیطان من المس،ذلک بانهم قالوا انما البیع مثل الربا و احل الله البیع و حرم الربا...»
کسانیکه ربا میخورند در قیامت مانند کسانی هستند که بر اثر تماس شیطان دیوانه شده و تعادل خود را از دست داده برمی خیزند. این بخاطر آن است که گفتند بیع مانند ربا است، در حالیکه خدا بیع را حلال و ربا را حرام کرده است.../ سوره بقره، آیه 275
سوته دلان نوشت:
کاش قبحِ گناهان به این راحتی شکسته نمیشد و نمی شکستن، حتی به شوخی...!!
sp
